وبلاگ همه چیزدانها

آهنگ تنهایی در وجودم می پیچددوباره ماه،پشت پنجره ی اتاقم لبخند میزند....پشت سوراخ کوچک پنجره ام،کوچه ایست،تنگ و طولانیوآسمان گرفته ای که در انتظار لحظه ایست،طوفانیوابرهایی که می خواهند بغرند از تنهایی! رهگذری فرتوت از این کوچه ی غم میگذرد....قوزی بر پشت دارد و عصایی بر دست!باد می وزدو از دریچه پنجره به صورتم فوتی می کند... میهمانی شوم ابرها!میرقصند و در هم فرو می روندولبخند ماه را بر می چینند...ومن،نظاره گر غربت لحظه ها...ومغروق در تنهایی خویش! باز هم آهنگ تنهایی....اندکی بعد ابرها می گریند...نگفتم میهمانی شوم؟ پشت یک پنجره ای دیگر سایه ی زنی ست،که کودکش را در آغوش گرفته...کودکی که از فرط گریه،بی تاب شده و با لالایی تند باران می خوابد...باران را چه شده است؟گویا سر آن ندارد تا لحظه ای خاموش شود!اخمهای ابرها همچنان درهموغرشی که شکسته این سکوت مبهموهمچنان باران می بارد از تنهایی خویش!!!!!!!!!!!,آهنگ تنهایی شعر ...ادامه مطلب